ඔබ නිදයි උනුහුමට

සදවතිය සැගවීලා
හිරු ඇහැරෙන්න කලියෙන්ම
පිනිබිඳු ව්යැකිලා
හිරුගේ උනුහුමින්
අරුනැල්ල ගෙට ඇවිත්
මගෙ සිතම අවදියෙන්
තුරුලතා හිනැහෙනවා
හිරු රැසින් නැහැවෙමින්
මිහිතලය ජිවයෙන්
පණ් ලබයි සොම්නසින්
පහන් රැය පුරාවට
දොඩමළුව සෙනෙහසින්
ඔබ නිදයි උනුහුමට
පපුතුරේ හිස හොවන්
හිමි නොවන සිහිනයක්
ලස්සනට හැඩ කරන්
ගෙත්තමක් වියන්නෙමි
සිතුවිලිත් ගලපමින්
අවසනක් ඇරඹුමක්
නොවූ පෙම සිත දරන්
හැමදාම හඩන්නම්
මතකය තුරුලට අරන්,.